به نام پروردگار بی همتایی که هستی بخش جهان وجهانیان است ودرود وسلام بر تو ای علی ، ای بزرگ مرد تاریخ انسان و انسانیت ،ای قهرمان میدانهای بزرگی و شکوه ،ای دریای علم وایمان وای مظهر تقوا و شجاعت ، سلام برتو که وجودت ،هستی انسان را معنی بخشید توکه مولود کعبه ای تو که شهید محرابی تو که دستانت سایه بانی چون دستان پیامبر داشت توکه هستی ات نابودی بتان بی عدالتی را از شانه های محمدی آموخت . سلام بر تو ای علی که چاره ای جز بیان ناچیزی از عشقمان به تو را نداریم که برای درک ذره ای ازشأن منزلت تو قرنها نه که دوران ها لازم است . تورا چه بخوانیم عارفی ، عابدی ، خالص وخاضع قهرمانی بزرگ و شجاعی بی همتا ،دانشمندی فقیه که اقیانوس علمش را انتهایی نیست یا قاضی عادلی که عدل وداد با نام او معنی یافت براستی تورا چه بخوانیم که نمی دانیم چه بخوانیم که تو همان بزرگ پهلوان جنگ احد وصفینی که جبرئیل در شأنش در تارک آسمان هستی طنین "لا فتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار " افکند یا تو همان بنده ی خاشع وعاشق به تمام معنی معبود یگانه ات هستی که از ترس پروردگار سخن ها می راند . تورا چه بخوانیم که قرآن خود در ستایشت نشانه ها دارد . مگر تو همان ولی امر ما نیستی که نماز را بر پا می داری و همان گونه که در رکوع بنده گی ات را ثابت می کنی ،زکات هم می دهی مگر این نشانه ی شأن تو نیست .در وصف تو چه بگویم که تو خارج از وصف وسنایی تاریخ از بیان آنچه تو درراه بر پاداری و حفظ دین مبینمان انجام داده ای قاصر است که او هم نمی داند تو را چه بخواند اولین مرد مسلمان که در اوج خفقان وحشت انگیز کفر وشرک اولین آهنگ لبیک به ندای آخرین فرستاده بود یا اولین کاتب قرآن که نمی شد نشانه های وحی الهی را جز دستان یک انسان که زمینی نه آسمانی است به نگارش گیرد . تاریخ تورا چه بخواند این همه جوانمردی وایثار این همه عدل ایمان این همه علم وتقوی از کجا و چگونه در وجود یک فرد تجلی یافت مگر جز این است که تو برگزیده ای وهستی ات هدف آفرینش .
یا علی زندگی مان کفاف وصف جلوه های وجودی تورا نمی کند . می دانیم که تورا توصیف بیهوده است تورا با عقل نمی توان یافت منطق ما ظرفیت درک توراندارد پس تورا با دل می یابیم که عشق ما می تواند تورا دریابد خواستیم به توعشق بورزیم که دیدم این عشق متعلق به اکنون واین زمان نیست عشق تودروجود ماست از زمانی که بوده ایم تا آن زمان که خواهیم بود.
به یاد داریم که هنگام برخاستن نام مبارک تو قدرت واراده ی همتمان ، یادمان هست که برای نجات از گرفتاریهایمان دست به دامن تو می گرفتیم و پروردگار بی همتا را به نام مقدس علی قسم می دادیم شادیهایمان ازعلی شروع میشد ودرغمهایمان علی سنگ صبور تنهایی مان می شد وهنگام ترس و وحشت نام علی نیرو وقوتمان می گشت . این عشق موروثی است واز اجداد ونیاکانمان به ما رسیده است که ما شیعه ایم ودر معنی واژه ی شیعه همین بس که پیروی از علی (ع) نه تنها وظیفه که عشق وایمان ماست .
امروز عید ولایت است عید تو عید علی است آن روزرا حتی مخالفان ودشمنان تو هم به یاد دارند روزی که محبوبترین وبزرگترین هستی وجود باید آخرین وظیفه ی رسالتش را باید انجام می داد واو به حکم الهی تورا برای تداوم این راه خطیر برگزید .آنها که بودند دیدند چه آنان که پذیرفتند وچه آنان که حق وحقیقت را منکر شدند همه به چشم خویشتن نظاره گر آن واقعه ی بی نظیر تاریخی والهی بودند . دست تو بر دست صفوت برگزیدگان الهی برمقام شامخ و رتبه ی والای تو گواهی می داد وآن روز پروردگار یکتا نعمتش را بر انسان تمام کرد و اسلام را آخرین دستور قرار داد برگزیدن تو به منزله ی تتمّه ی نعمت الهی بود . آن روز و همه ی روزهای هجدهم ذی الحجه از آن روز تا کنون تداعی کننده واحیا کننده ی مرتبه ی والای علی است . بزرگ مردی که از کوچه های تنگ وخفقان زده ی تاریخ گذشت که هنوز ردّ پای او بر دیدگان ودلهای عاشقانش نقش بسته است .
مردی بزرگ والهی که سراسر زندگی پربرکتش اسوه ای برای بودن بود . او که آنقدر بزرگ بود که در دورانهای متمادی تاریخ بشریت نمی گنجید ودر عین حال در کنار تنور پیرزنی جای می گرفت او که سینه اش گنجینه ی اسرار الهی بود امّا آنقدر تنها و غریب ، که ژرفای تاریک چاهی رازدار احساس سینه اش می گشت . او علی بود مردی که بدون تردید برای دوران خود زود بود او که در اوهام آن مردم نمی گنجید او که شاید برای همه ی زمانها بزرگ بود و غیر قابل درک . او که علی بود علی بود و علی .
به قلم دبیر محترم خانم رحمانی